محمدرضا سنگری: خون عباس(ع) در شریان سلیمانی‌ها جریان دارد
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۳۹۴۱۲
نویسنده و پژوهشگر عاشورایی در تلویزیون از اختلاف نظرها بر شخصی که قاتل امام حسین(ع) است کماکان ادامه دارد و گفت: هنوز اختلاف‌نظرهایی وجود دارد چه کسی امام حسین(ع) را به شهادت رسانده‌اند؟ خون عباس(ع) در شریان سلیمانی‌ها در جریان است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محمدرضا سنگری، نویسنده و عاشورا پژوه در برنامه تلویزیونی "رو به راه" شبکه قرآن، گفت: روزعاشورا، روزی است که حدود 8 مرحله در آن را می شود از هم تفکیک کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: شب گذشت و صبح شد و حضرت اباعبدالله(ع) اذان‌گوی کربلا را عوض کرد. تا به آن لحظه افراد دیگری اذان می‌گفتند که سن و سالی داشتند. بخش قابل توجهی از اصحاب اباعبدالله(ع) سن و سال بالا داشتند. حضرت جوانی را مؤذن کربلا کرد که صدای او تداعی صدای پیامبر(ص) بود. مؤذن کربلا حضرت علی اکبر(ع) شد. صبح زود صدای اذان او در کربلا پیچید. حتی روی خیمه‌های دشمن اثرگذار بود. کم نبودند کسانی که در کربلا پیامبر را دیده بودند و با صدای او انس و آشنایی داشتند. اینها از خیمه‌ها بیرون زدند که عجب پیامبر(ص) به یاری فرزندش آمده است و بعد روی ارتفاع علی اکبر را دیدند که ایستاده و اذان می‌گوید.
این عاشوراپژوه یادآور شد: بعد از آن امام نماز صبح را برپا و سپس یک سخنرانی کوتاه کرد. یارانش که آمادگی کامل داشتند و شبانگاه بهشت را نشانشان داده بود و همه بی‌تاب لحظه‌های شهادت بودند. امام فرمود: شکیبا باشید بزرگواران، پلی پیش روی شماست که شما را به بهشت می‌رساند. مرگ پل ارتباط رسیدن به بهشت است. جدم، پدرم علی و مادرم فاطمه منتظر شما هستند. بعد از این سخنرانی کوتاهی که امام داشتند سپاه خودشان را آماده کردند. امام در سمت چپ سپاه محدود خود که امام محمد باقر(ع) می‌فرماید 145 نفر بوده‌اند می‌ایستد. 100 نفر پیاده و 45 نفر سواره. در سمت راست زهیربن قین را قرار داد. او جزو کسانی بود که بعد به امام پیوسته بود. به همراه همسرش دیلم یا دلهم و غلامش و چندنفر از خویشاوندانش در سمت راست قرار داشتند. در سمت چپ حضرت حبیب بن مظاهر اسدی را قرار داد و در قلب لشگرش حضرت عباس(ع) قرارگرفت. امام سپاهش را آماده کرد و عمرسعد هم آماده کرد.
سنگری توضیح داد: عمرسعد سپاهش را که حالا با آمدن شمر از روز قبل به 33 هزارنفر رسیده بود. برخی می‌گویند این تعداد سپاه برای مقابله با یاران اندک امام دلیلش چه بود. این تعداد سپاه را عمرسعد تقاضا می‌کرد تا شاید بتواند گریزگاهی بیابد جنگ اتفاق نیفتد. اباعبدالله بترسد و تسلیم شود یا برگردد. البته این تأخیر را برای این انجام می داد که بتواند به آرزویش که رسیدن به ری و گرگان و منطقه ایران بود برسد. او انبوه سپاه خود را آماده کرد. معمولاً صف جلو شمشیرداران، صف دوم نیزه‌داران و صف سوم تیراندازان بودند. آخرین صف کسانی بودند که سنگ و چوب برداشته بودند. گودال قتلگاه الان از سنگ لبریز است. امام محمد باقر(ص) می‌فرماید با هفت سلاح حسین را در آن غربت و تنهایی می‌زدند. آخرین کسانی که رسیدند و می‌زدند همین سنگ‌اندازان بودند.
وی افزود: اینها کسانی بودند که روزهای ششم و هفتم عبیدالله بن زیاد را گفتند از هر هزارنفر که به کربلا می روند 300 نفرشان می مانند. 700 نفر میانه راه فرار می‌کنند. از تهدید استفاده کرد. یک نفر از فراری را گفت بیاورید. کسی را آوردند که از شام آمده بود و باید حقوقش را از کوفه می‌گرفت و برمی‌گشت. او را گرفتند و آوردند. دستور داد با تبر او را به دو نیم کنند. نیمی را به یک نخل و نیمی دیگر را به نخل دیگر آویزان کردند و اینقدر مردم ترسیده بودند که دسته دسته به سمت کربلا آمدند و چون وقت نکردند به خانه بروند و شمشیر بردارند از سر راه سنگ برداشتند. ساقه درختان را می‌شکستند و چوب درست می‌کردند و با خودشان می‌بردند. اینقدر این چوب‌ها را زدند که دو شب دیگر وقتی امام سجاد(ع) می‌خواهد بدن امام را روی بوریا بگذارد و در گودال قتلگاه در مسرع دفن کند روی سنگ‌ها قرار می‌دهد. اینقدر حجم این سنگ‌ها زیاد است.
این نویسنده یادآور شد: وقتی عمر سعد سپاهش را آماده کرد، تیراندازان را جلو کشید. شخصی به اسم حصین بن نمیر با 500 نفرجلو آمد و نزدیک ساعت 8 صبح جنگ شروع شد. بعد از طلوع آفتاب امام با سپاه صحبت می‌کرد تا شاید روزنه‌ای بیابد. شاید در تاریک‌زار این قلب‌ها چراغی روشن بکند؛ البته تعدادی هم پیوستند. تیراندازی شروع شد و عمرسعد اولین تیر را در کمان گذاشت و چون پدرش اولین تیرانداز در سپاه اسلام بوده است از این مسئله استفاده کرد و شعار پیغمبر را مطرح کرد. شعار این بود که وقتی جنگ شروع می‌شد پیامبر می‌فرمود: ای لشگریان خدا سوار شوید می خواهم شما را به بهشت برسانم. همین شعار را به کار برد. اولین تیر را که انداخت بارانی از تیر به سمت یاران اباعبدالله روانه شد. بیش از 50 نفر از اصحاب در این تیرباران به شهادت رسیدند. بعد از آن جنگ تن به تن شروع شد و دو سه نفر دو سه نفر میدان می رفتند. 47 نفر در جنگ تن به تن به شهادت رسیدند.
وی خاطرنشان کرد: به ظهر رسیدند و نماز ظهر شد و امام خودشان اذان گفتند. شخصی به امام گفت خورشید میان آسمان است. می‌بینم تا شهادت وقتی نمانده است و دوست دارم با شما نمازی بگذارم. امام در حقش دعا کرد که خدا تو را از نمازگذاران ذاکر قرار بدهد. چیزی در نگاه امام عزیزتر و بزرگتر از نماز نبود. نماز را برپا کرد و دو شهید برای نماز داد. سعیدبن عبدالله اینقدر تیر خورد که شب عاشورا به امام گفت من هفتاد بار مرگ وخاکستر شدن را آرزو می‌کنم. 70چوبه تیر در بدنش نشست. یکی دیگر از یاران هم به شهادت رسید. بعد از نماز مختصر افرادی ماندند که آنها هم بعد به شهادت رسیدند.
سنگری در ادامه اظهار کرد:بعد از اینکه امام نماز را برپا کرد و البته در نماز هم تیرجانب یارانشان پرتاب می‌شد و برخی هم تیرخورده بودند. این مهربانی امام و لطف و و رافت امام با یارانش خیلی شنیدنی است. وقتی سعیدبن عبدالله حنفی افتاد و امام نماز را تمام کرد. نماز دو رکعتی بود. به آن می‌گویند نماز خوف در میدان. شیوه خاصی برگزار می‌شود. اما سر این یار وفادارش را روی زانوی خود گرفت. خون از چشمانش گرفت تا آخرین نگاه را به سیمای روشن امام بدوزد. وقتی نگاه کرد سوالی پرسید. گفت پسرپیغمبر آیا من وظیفه‌ام را خوب انجام دادم؟ داشت شهید می‌شد و هنوز نگران وظیفه خود بود. ما گاهی یکی دو کار که می‌کنیم خیال می‌کنیم خیلی کارها کرده‌ایم. خدایش رحمت کند. از شهید رجائی چیزی نقل کنم. مدتی پشت میزشهید می‌نشستم و کارمی‌کردم. زیرمیزش این آیه قرآن را گذاشته بود که هر وقت کاری را تمام کردی کاری بزرگتر و دشوارتر را شروع کن. یعنی همیشه باید سقف پروازهایمان را بلندتر کنیم. دنبال کارهای حقیر و کوچک نباشیم. از انسان‌های بزرگ کارهای بزرگ سرمی‌زند. این انسان‌ها اهل خطرند.
وی با اشاره به اینکه وقتی همه شهید شدند نوبت بنی‌هاشم رسید، گفت: وقتی از چیزی هراس داری خودت را در درون آن بینداز! هیچ‌کس در ساحل شناگر نمی‌شود. باید با موج درآمیخت و با گرداب‌ها پیوست. به هر حال نماز که تمام شد و دیگر تعداد یاران امام خیلی کم شده بود و چند نفر باقی مانده بودند که یکی از اینها زهیربن قین بود. فرمانده جناح راست سپاه اباعبدالله(ع). او هم عاشقانه به شهادت رسید. آنها از شب عهدی با یکدیگر بسته بودند. کنار حضرت حبیب که فرمانده جناح چپ بود همه را جمع کرده بود و گفته بود نباید اجازه بدهیم بنی هاشم قبل از ما به میدان بروند. وقتی همه شهید شدند نوبت بنی‌هاشم رسید و اولین گزینه حضرت اباعبدلله، دستی که نوازشگر شانه مهربان حضرت علی اکبر(ع) شد، اولین انتخاب میدان حضرت علی اکبر بود. بهترین را انتخاب کرد. او به میدان رفت. بنی هاشم به میدان رفتند و به شهادت رسیدند. آخرین شهدا برادران حضرت عباس(ع)بودند. ایستاده بودند کنار میدان وشانه برادرانش را می‌نواخت. می‌گفت عبدالله تو برو میدان. دوست دارم بایستیم و در شهادت تو صبوری داشته باشم.
این نویسنده و پژوهشگر عاشورایی تأکید کرد: شاید هم حضرت عباس(ع) نگران بود نکند اگر من میدان بروم و شهید بشوم تزلزلی در برادران ایجاد شود. عبدالله ، عثمان و جعفر را به میدان فرستاد؛ رفتند و به شهادت رسیدند. در تمام این مدت زینب کبری(س) نظاره‌گر میدان بود و هیچ‌کس اجازه تماشای میدان را نداشت. فقط او بود که روی تل زینبیه ایستاده بود و صحنه کربلا را نظاره می‌کرد. بعد از شهادت همه یاران فقط حضرت عباس(ع) مانده بود و اباعبدالله(ع). آنچه که لهوف می‌گوید در کتاب بسیارآشنای سیدبن طاووس، می‌گوید دو برادر با یکدیگر به میدان رفتند. حضرت عباس(ع) خیلی جنگیده بود. 16 بار در میدان جنگیده بود. عمق میدان کربلا نزدیک به 480 متر می‌شد و این را 16 بار کسی برود و برگردد. شهید از میدان بیاورد یا محاصره را بشکند.
وی خاطرنشان کرد: به گمان من کسی از او تشنه‌تر در کربلا نبود اما برادر از او خواست آب بیارود. آب آبروی عباس است و نشان ارادت او به برادرش است. مشک‌های خشکیده را برداشت و هر دو به میدان رفتند. هر دو به آب رسیدند. دشمن اعلام کرد که به خیمه‌ها حمله می کنند امام سریع برگشت و حضرت عباس (ع) که همه ما شنیده‌ایم چگونه حماسه‌ای عظیم آفرید که تاریخ باید به تحیر بایستد و این پاکی، پاکبازی، صفا و برخویشتن خط کشیدن را از عباس(ع) بیاموزند. او خودش گفت که من از مرگ نمی‌ترسم اگر مرگ فرصت دیدار حضرت محبوب است. تا آن حد به من شمشیر و نیزه بزنند که من زیر این نیزه و شمشیرها گم بشوم. من عباسم که تاریخ را آبیاری خواهم کرد. گفت من برای همیشه از دین حمایت خواهم کرد. عباس(ع) الان وجود دارد. باید او را در خودمان پیدا کنیم. در شریان سلیمانی‌ها و این شهدای عزیز که یادشان همیشه زنده و جاودانه باد. بعد از شهادت حضرت عباس(ع) امام دیگر تنها شده بود.
این استاد دانشگاه در ادامه بیان کرد: وقتی امام به شهادت رسید سرمبارک امام را برنیزه کردند. چه کسی قاتل امام بوده است. اختلاف نظرهایی وجود دارد. برخی خولی را گفته‌اند. برخی سنان را گفته‌اند. اما در زیارت ناحیه مقدسه شمر مطرح شده است و شمر بعد از اینکه سرمبارک اباعبدالله را با ضربات پی در پی جدا کرد. گفته شده است که نامنظم ضربه زده و منظم سر را جدا نکرده است. بعد از اینکه سر مبارک اباعبدالله(ع) را جدا کرد بدنش می‌لرزید. خودش هم می‌گوید وقتی می خواستم او را بکشم درخشش چهره و آرامش او مرا بازمی‌داشت. و این بود که امام را برگرداند و از پشت سر شروع به بریدن کرد و بعد سر را سپرد و سر را همان موقع به سمت کوفه بردند. بعد از آن ریختند در قتلگاه باری غارت. هرکس سعی می‌کرد چیزی ببرد. یکی کفش‌های امام را برد و دیگری عمامه امام را از سرشان برداشت. امام دو شمشیر داشت و معلوم می‌شود که امام با دو شمشیر می جنگیده است. یکی شمشیر امام را برداشت و دیگری پیراهنش را. یکی شلوار امام و ایشان را برهنه روی خاک رها کردند. بعد از اینکه غارت در قتلگاه اتفاق افتاد، نوبت به حمله به خیمه‌ها رسید. دیگر هیچ بازدارنده‌ای نیست. این را فاطمه صغری دختر بزرگ اباعبدالله بیان می‌کند که ریختند در خیمه‌ها. حتی لباس‌های ما را می‌کشیدند. من دو تا خلخال داشتم. گوشواره‌ها و خلخال‌ها یادگار پدرم بودند آنها را می‌کشیدند. یکی از آنها وقتی داشت اینها را از دست من جدا می‌کرد به گریه افتاد. گفتم ای دشمن خدا تو که داری گریه می‌کنی چرا این کار را می‌کنی؟ گفته می‌ترسم شخص دیگری این را از تو جدا کند.
او تصریح کرد: همه کسانی که دزدی کردند و غارت کردند، وسایل را بردند به سمت کوفه و بالای درخانه هایشان اسم خودشان را نوشته بودند. کتابی هست که لیست دزدان کربلا را نوشته است که چه کسی گهواره علی اصغر را برد و چه کسی لباس‌ها را برد. در این موقعیت فقط یک نفر بود که خود را سپرجان همه قرار می‌داد. او زینب‌کبری(س) بود. امام محمد باقر(ع) می‌فرماید 34 سال بعد از کربلا وقتی داشتم بدن پدرم سیدالساجدین را غسل می‌دادم هنوز جای تازیانه‌های کربلا روی بدنش باقی مانده بود. بیش از اینها تازیانه به حضرت زینب (س) زده بودند. از جان بچه‌ها دفاع م کرد. حمید بن مسلم می‌گوید یک لحظه شمر آمد در خیمه‌ای که امام سجاد(ع) بود. تصمیم گرفت که امام رابه قتل برساند من مانع شدم و گفتم او خودش دارد می‌میرد. چیزی باقی نمانده است. اینقدر در تب می‌سوخت. خیمه‌ها را غارت کردند و بعد از غارت کردن آتش زدند. بنابراین الان بچه‌ها بر خاکسترخیمه‌ها نشسته‌اند. حضرت زینب(س) می‌فرماید به گمانم امشب سربرادرم مهمان خاکستر است. خولی و شمر به اتفاق حمیدبن مسلم سر را به کوفه بردند. وقتی سر را بردند در دارالعماره بسته بود. خولی برد در خانه و روی تنور در خاکستر گذاشت. الان هم زینب روی خاکستر خیمه‌ها نشسته است. فقط این بچه‌هایی که سیلی و تازیانه خورده‌اند و پاهایشان روی خارها زخمی شده را جمع کرده است.
«رو به راه» کاری از گروه علوم قرآنی شبکه قرآن و معارف سیما است که در 15 شب ابتدایی ماه محرم هر شب ساعت 24 تقدیم ارادتمندان به ساحت اهل بیت (علیهم السلام) می‌شود.
تجربه جدید برگزاری هیئت با 10 هزار برنامه زنده در تلویزیونپخش مستند یار کربلایی "حاج قاسم" از تلویزیوناخبار تلویزیون| ماجرای جدید "مکث" و "هنر عاشورایی" رادیو/ بازیگران "مختارنامه" و "شب دهم" به تلویزیون می‌آیندنماز ظهر عاشورا در شبکه های استانی تلویزیون/ 160 ویژه برنامه در تاسوعا و عاشوراطلوع "خورشید نینوا" در شبکه خارجی تلویزیونانتهای پیام/
R1515/P1439/S4,1430/CT1 واژه های کاربردی مرتبط امام حسین (ع) شهید سپهبد قاسم سلیمانی موکب تسنیم شبکه قرآن ماه محرم بیشتر بخوانید...All Content by Tasnim News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
منبع: تسنیم
کلیدواژه: امام حسین ع شهید سپهبد قاسم سلیمانی موکب تسنیم شبکه قرآن ماه محرم امام حسین ع شهید سپهبد قاسم سلیمانی موکب تسنیم شبکه قرآن ماه محرم شهادت رسیدند شهادت رسید اباعبدالله ع امام حسین ع حضرت عباس ع ترین اخبار شبکه قرآن بنی هاشم علی اکبر خیمه ها چه کسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۳۹۴۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق(ع) تشکیلات فرهنگی عظیم را با شاگردپروری ایجاد کرد
حجت الاسلام سعید احمدی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تسلیت به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت ششمین اختر تابناک امامت و ولایت امام جعفر صادق (ع) با بیان اینکه، امام جعفر صادق احیاءگر اسلام ناب محمدی است، به نقش این امام همام در تبیین و تبلیغ مسأله‌ی امامت و تبلیغ و بیان احکام دین به شیوه‌ی فقه شیعی و نیز تفسیر قرآن به روال بینش شیعی و ایجاد تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک سیاسی اشاره کرد.
وی با بیان اینکه امام صادق (ع) انقلاب فرهنگی ایجاد شده از سوی امام باقر (ع) را با شاگرد پروری به یک تشکیلات عظیم مبدل ساخت، افزود: موضوع تشکیلات پنهان در صحنه زندگی سیاسی امام صادق (ع) و نیز دیگر ائمه علیهم‌السلام، از جمله مهمترین و شورانگیزترین و در عین حال مجهول‌ترین و ابهام‌آمیزترین فصول زندگی ایشان است.
مدیرکل تبلیغات اسلامی استان زنجان با اشاره به مبارزه این امام عزیز با جریانات انحرافی و الحادی اظهار داشت: امام صادق (ع) انقلاب فرهنگی ایجاد شده از سوی امام باقر (ع) را توسعه داد و از کرسی‌های علمی برای ترویج معارف اهل بیت (ع) بهره برداری کرد.
احمدی با اشاره به نقش مناظرات علمی امام صادق (ع) در کاهش جریان‌های التقاطی در دوران بنی امیه و بنی عباس، اظهار کرد: در دوران امام صادق (ع) نزاع بین بنی امیه و بنی عباس فرصت مناسبی برای گسترش اسلام ناب به وجود آورد. و همین امر باعث رشد حداکثری معارف اهل بیت علیهم السلام شد.
وی، تربیت عالمان و دانشمندان دین در رشته‌های مختلف را از دیگر دستاوردهای انقلاب فرهنگی امام صادق (ع) خواند و گفت: تاریخ نشان می‌دهد که در مکتب امام صادق (ع) فقط چهار هزار دانشمند پرورش یافت.
مدیرکل تبلیغات اسلامی استان زنجان افزود: امام جعفر صادق (ع) یک نهضت علمی شیعی را، در جهان اسلام پایه ریزی کرد و به گفته مورخان این امام همام بیش از ۴ هزار شاگرد در رشته های علوم مختلف را در زمان خویش تربیت کرد که می‌توان از جمله جابر حیان؛ پدر علم کیمیا را نام برد که در نوع خود بی نظیر یا کم نظیر است..
احمدی دین اسلام را دین تفکر و تعقل خواند و افزود: دین اسلام فراگرفتن علم را برتر از عبادت می‌داند و بنا بر گواهی تاریخ، عالمان و دانشمندان اسلامی در علوم کیمیا، ریاضی و فزیک و علوم جدید سرآمد زمان خود بودند و سرآغاز فراگیری علم و دانش در دوران امام جعفر صادق (ع) پایه ریزی شد.
این استاد حوزه و دانشگاه به مخالفت‌ها و تهدیدهای زمان امام صادق (ع) از سوی حکمرانان ظالم بنی امیه و بنی عباس اشاره کرد و عنوان داشت: بنی امیه و بنی عباس همیشه سعی می‌کردند با اعمال تهدید و فشار بر امام و شاگردان ایشان، مانع نهضت علمی ایشان شوند؛ ولی نتوانستند مانع ترویج علم و دانش ناب محمدی گردند.
وی گفت: امام صادق (ع) بنیان گذار حوزه‌های علمیه در مدینه و کوفه و بغداد بودند لذا امروز همه علما و فضلا و طلاب را شاگردان امام صادق (ع) قلمداد می‌کنند.
کد خبر 6096070
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد